pada suatu hari di sekolah ,seorang murid bertanya kepada gurunya .ketika itu guru tersebut sdang mengajar
mengenai kasih sayang .
PELAJAR : ''cikgu , macam mane kite nak pilih seseorng yang trbaek sebagai orang yang kite sayang ? macam mane juga kasih sayang itu nak berkekalan ?
CIKGU : '' oke ,kamu ikot ape yang saye suroh .kamu pergi ke padang .kamu berjalan di atas rumput smbil memandang rumput di depan kamu .pilih yang PALING cantek tanpa menoleh ke belakang lagi walau sekali .dah petik rumput yang PALING cantek ,bawa ke kelas .
apabila pelajar tersebut pulang ke kelas ,tiada sehelai rumput pon ditangannye .cikgu bertanya , "kenape tida rumput yang dipilih ?
PELAJAR :" tadi mase saye berjalan ,saya carilah rumput yang paling cantek .memang ada banyak yang cantek ,tp cikgu ckap petik yang paling cantek ,maka saya pon teros berjalan ke depan sambil mencari yang paling cantek tanpa menoleh ke belakang lg .tp smpai di pnghujung padang, saya tak jumpe pon yang paling cantek .munkin ade diantara di belakang saye td rumput yang paling cantek .tp da cikgu ckap tak boleh menoleh ke belakang semula ,jd tiadalah rumput yang saye petik " .
CIKGU :'' ya ,itulah jawapannya ,maknenye apabila kite telah berjumpe dengan seseorang yang kte sayang ,jangan lah kte mencari lg yang lebih baek dari itu .kite patot hargai orang yang berada di depan kite sebaek2 nye. jangan kite menoleh ke belakang lg kerane yang berlaku tetap da berlaku .semoge yang berlalu tidak akan berulang lg .dan ingat la orang yang kite sayang ,itu lah yang paling cantek dan paling baek .walaupon nak ikot kan bnyak lg yang cantek dan baek seperti rumput td .
sekian :)
No comments:
Post a Comment